Na een verkwikkende nachtrust en duidelijke afspraken rond het wekken, kwam Jan DC (hij ging iedereen wekken) ruimschoots te laat. (last van het uurverschil tussen Congo en Oeganda).
Rond 6u15 ving de bustrip richting de Oegandees – Congolese grens aan. Even later drong Afrika in al onze zintuigen door: de bruine aarde afgewisseld met vele tinten van groen. Eindelijk de zon nog eens op je huid voelen, de kruidige geuren opsnuivend, genietend van de kleurrijke (kleding) superenthousiaste Afrikaanse bevolking. We racen tegen ongelofelijke snelheid met een aftandse bus (luxe bus volgens eigen zeggen) door het landschap.
Snelheidswaarschuwingen negerend, claxonerend en weg banend naar de grens, waar we een fraai staaltje van Oegandese bureaucratie meemaken. Aan Oegandese kant moeten we eerst alle namen op een lijst zetten. In het volgend kantoor een aanvraag indienen en reden van bezoek, in het derde kantoor laten we ons uitschrijven uit Oeganda. Aan congolese zijde laten we opnieuw ons visum afstempelen, en zijn dan geautoriseerd om enkele weken in RDC te verblijven.
In Congo aangekomen snel een hap tussendoor: frietjes met tilapia (vis) uit het victoriameer. Wanneer we verder rijden blijkt al snel dat er een ongelofelijk verschil is tussen Oeganda en Congo. (althans het gebied dat wij bezoeken). In Oeganda rijden we over lange rechte geasfalteerde wegen en wonen mensen in stenen huizen. In Congo slingeren we over kronkelende zandwegen en woont het merendeel van de bevolking in lemen hutten, met rieten daken (het Afrikaans dorp in Planckendael is niet gedateerd, het is van deze tijd !!).
Bij het toekomen worden we vergast op een uitgebreide maaltijd: groenten, vlees, frieten, voorafgegaan door een Afrikaanse soep. Na de maaltijd nog even napraten en dan bed in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten