Wat groeit er in mijnen hof?

Vandaag begint de herfst, maar daar is hier echter weinig van te merken. Vanmorgen vertrokken we weer in twee groepen. Enkelen gingen informeren bij de plaatselijke middenstand hoever het stond met de levering van de borden voor de gevangenis. Ook gingen zij samen met de ingenieurs van de waterdienst in de gevangenis kijken wat de mogelijkheden zijn voor het installeren van een regenpijp voor de opslag van regenwater. De rest van de ploeg vertok wederom naar de site. De berg stenen wordt kleiner en kleiner, de muren hoger en hoger. We sjouwden met de “ emmers” cement en beton op het Congoloese ritme. Er hangen wolken boven ons hoofd, de temperatuur is van het zweterige soort. Er werd regen voorspeld maar daar ontsnapten we deze keer aan. Na ons middagmaal, brood met kaas en water, gaan enkelen van ons met de jeep terug naar huis om nogmaals polshoogte te nemen in de oude gevangenis. Met zessen blijven we achter om onkruid te wieden in 1 van de toekomstige slaapruimtes. Tijdens het werk zingen we liedjes als : wat groeit er in mijne hof;…
Twee congolezen komen ons helpen met schop en rijf. Ondertussen leren we weer enkele woordjes Swahili: kipipeo is vlinder, pous betekent poes en kikker is kikker. Na het avondmaal, pasta met gerookte vis en lengalenga, bezoeken we een cafeetje hier in de straat. Even proberen we uit de realiteit te ontsnappen en gaan de verhalen over thuis. Om23 uur zijn de lichten uit en belanden we 1 voor 1 in dromenland.